Mijn naam is Christophe Bouten (1977). Heel mijn leven heb ik behoorlijk veel gesport: voetbal, squash, en lopen (twee marathons ondertussen). Maar nooit was ik helemaal gezond en energiek. Dat is anders nu. Een keto levensstijl heeft me geholpen bij een positieve transformatie.

Mijn doel is om andere mensen met kennis op weg te helpen hun gezondheid op het juiste spoor te krijgen. Een keto levensstijl kan hierbij helpen! Om verder te gaan dan mijn eigen verdieping, ben ik sinds 1 november 2018 ook gediplomeerd Prima Health Coach.

Afgelopen jaren heb ik mijn eigen gezondheid weer volledig in eigen handen genomen. En ben ik van plan dat te blijven doen. Met vallen en opstaan, want het is soms een verwarrende transformatie. Maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik alleszins mijn eigen framework heb uitgewerkt voor een (hopelijk) langer, fitter en sportiever leven. De basis hiervan is een keto levensstijl.

Van kleins af aan ben ik altijd heel actief geweest. Sport was voor mij altijd de noodzakelijke uitlaatklep om evenwichtig te kunnen leven. Me goed te voelen en tot rust te komen.

De grootste dip in dat patroon bereikte ik in de periode na het middelbaar wanneer ik op eigen benen ging staan, studeerde en uiteindelijk ging werken. Veel bewegen, tussen mijn twintigste en dertigste, was dan bijna een verdrongen bijgedachte geworden.

Werken, Wonen, Kinderen

Zoals zo vaak bij jongeren die het huis uit zijn en andere prioriteiten (Werken, Wonen, Kinderen) krijgen. In die periode is alles ook best spannend en nieuw, en bestaat de kans dat je je gezondheid verwaarloost omdat alles errond zo ontzettend leerrijk en uitdagend is.

Uiterlijk merkte ik de verandering aan de toegenomen kilo’s. Innerlijk aan een aantal focus-problemen, waarop na hersenscans een dokter het label ‘lichte vorm van epilepsie’ plakte. Aan mij om te kiezen of ik dit met medicatie wou verhelpen. Dat wilde ik niet.

Een viertal jaar geleden veranderde dit allemaal. Ik had net mijn eerste marathon in 3u52′ gelopen (oktober 2013) en begon zelf te beseffen dat ik helemaal niet zo fit was als ik zelf altijd voor mezelf liet uitschijnen.

Het moest anders

Na een inspanningstest besefte ik dat ik verkeerd at, verkeerd liep en totaal niet mijn volledige gezondheidspotentieel bereikte. Gedurende een aantal jaren was ik opnieuw twee keer per week (training & wedstrijd)  beginnen voetballen, en als typische voetballer was lopen een noodzakelijk kwaad. Het tussenseizoen werd bijvoorbeeld niet gebruikt om extra conditie op te doen, maar enkel om te vermijden van 0 terug aan het voetbalseizoen te moeten starten.

Die aanpak, en mijn natuurlijke ingesteldheid om me wel 100% te geven, resulteerde jaren in krampen vanaf minuut 70 van die amateur-voetbalwedstrijden. Magnesium-tabletten hielpen amper.

Dat moest veranderen. Aan de basis. Afgeschreven voelde ik me niet. Ik wou een permanent betere conditie, en ook fysiek perfect paraat zijn. En op termijn voetbal en duurloop recreatief kunnen combineren.

Trager lopen. Dat was het eenvoudige antwoord. En sinds een jaar ook ‘meer meten’ en hierbij gebruik maken van een hartslagmeter. Een hartslagmeter is namelijk een mooie brug tussen je subjectieve gevoel en een objectieve weergave van wat er in je lichaam gebeurt.

Mijn basisfilosofie voor een gezond leven

Hieronder schets ik wat ik me als basisfilosofie heb toegeëigend de afgelopen jaren, door uit te proberen, vallen en opstaan.

1/ Werken aan een uitstekende aerobe basis(conditie); en die onderhouden!

Voetbal is een typische start-stop-sport waarbij je vaak anaerobe uithouding (suikerverbranding) gebruikt. Maar dat betekent ook dat bij vele (ex-)voetballers zoals ik het fysieke en metabolische fundament ontbreekt. We hebben eigenlijk totaal geen goede basisconditie! Nochtans is die nodig om blessures te vermijden en een evenwichtig lichaam te krijgen. Verder verhoogt die aerobe basis de vetverbranding, verlies je (typisch) gewicht, en behoud je energie doorheen de week. Ook zorgt het voor een algemeen betere gezondheid in hormonale systemen van je lichaam, je ingewanden en je lever.

2/ Beter (gevarieerd) eten – in de ‘keto-zone’ blijven

Iedereen die wat uitgebreider met zijn gezondheid bezig is, beseft dat je niet alleen bent wat je eet, maar dat de keuze van bepaalde voeding de ontwikkeling van dat aerobe systeem beïnvloedt. En het dus belangrijk is om een eetpatroon en levensstijl te ontwikkelen die positief bijdraagt aan je fysieke, chemische en mentale gezondheidstoestand.  Junk food zoveel mogelijk bannen, veel minder koolhydraten consumeren (brood, granen, pasta) en een andere blik op die eerste maaltijd van de dag, zijn voor mij nog steeds de belangrijkste kantelpunten.

In 2016 kwam daar nog eens ‘keto-aanpak’ bij, waarbij ik het grootste deel van de tijd probeer in een staat van voedingsketose te zijn. Je kan dat de keto-zone noemen, waarbij je typisch per dag maximaal tussen 30 en 130 koolhydraten eet (afhankelijk van je tolerantiegraad voor koolhydraten en hoeveel je beweegt/sport).

3/ Stress vermijden

Makkelijker gezegd dan gedaan, zeker in een klassiek ‘9 to 5’ gegeven. Niet meer moeten functioneren in een bedrijfsomgeving waar met pieken wordt gewerkt naar presentatiemomenten, vergaderingen en deadlines, heeft bij mij al heel wat stress weggenomen.

En dat veroorzaakt een positief sneeuwbaleffect. Want minder stress betekent dat ik mijn doel om beter te eten ook makkelijker kan volhouden. Wat dan weer leidt tot betere nachtrust. En meer zin om te sporten. Een leuke vicieuze cirkel.

Als je bovendien zoals ik tracht de meeste trainingsarbeid zélf vrij stressloos te houden (door typisch te lopen aan hartslag <140), voetbaltraining en -wedstrijd  zijn hierop de uitzondering, dan blijf je in een patroon dat je hele levensstijl rust en evenwicht bezorgt.

4/ Nadenken over hoe je je breinfunctie steeds kan verbeteren

Het brein en het hele zenuwstelsel controleren virtueel zo goed als alle atletische activiteiten. Een gezonder brein zorgt dus voor een gezondere atleet. Opnieuw belanden we bij die o zo  belangrijke vicieuze cirkel. Een beter functioneren van het brein ontstaat door goed te eten, stress in balans te houden, en de juiste prikkels te krijgen waardoor je goed kan trainen en ademen.

Onbewust werkt iedereen hieraan. De ene doet dit door ’s morgens te mediteren of aan yoga te doen. De andere door bepaalde problemen van zich af te schrijven, de smartphone niet naar de slaapkamer te brengen bij het slapen gaan, boeken te lezen….

Allemaal zaken die een bepaald effect hebben op het functioneren van je brein. En dus ook op je atletische prestatie, en je gezondheid.

Die basisfilosofie vertaalde zich uiteindelijk in een aantal aanbevelingen die voor mij goed werken:

• Proberen steeds meer lichaamsvet te verbranden bij het generen van energie in plaats van enkel koolhydraten (glucose)
• Paar keer per week gaan lopen op het moment dat ik me het best voel; en niet zoals ik vroeger deed: snel, snel na een vermoeiende werkdag en zo veel mogelijk afstand op zo kort mogelijke tijd. Traag is nu het motto. Heel traag. Tot op-het-frustrerende-toe-traag zelf met periodes. Dat alles om mijn aerobe systeem toe te laten mijn conditie beter te krijgen
• Niet stretchen maar wel aandacht besteden aan een goede warm-up en cool-down, zodat mijn lichaam op natuurlijke manier kan (ont)wennen van de geleverde prestatie
• Geen extra voedingssupplementen consumeren. Gelletjes en andere sportdranken zo veel mogelijk vermijden.
• Zo veel mogelijk alle kleine en middelgrote verplaatsingen zonder wagen (met de fiets) doen. Het idee is dat alle kleine beetjes helpen.
• Veel in de zon rondlopen, meer natuurlijke vitamine D absorberen; minstens een uur per dag buiten zijn.

Dat alles deed me uiteindelijk beseffen dat leeftijd hoegenaamd geen drempel moet zijn om sportief goed te kunnen presteren.

In 2017 heb ik samen met Sofie Desmedt KetoHuis opgericht, waarbij ik hoop anderen met kennis en tips eveneens te helpen in hun eigen gewenste transformatie-traject.