De wereld verkeert in crisis, zowel bij ons als in zo goed als elk ander land in de wereld. Een nieuw virus heeft een wereldwijde pandemie veroorzaakt. Epidemiologen (en Bill Gates) hadden ons gewaarschuwd dat het alleen een kwestie was van tijd. Ze hebben gelijk gekregen.
Betrouwbare informatie is en blijft schaars. Overal zijn mensen verward en angstig. Onzekerheid heerst. Elke dag voelt wat aan als zondag. We zoeken houvast. Mijn eigen frustratie rond de hele aanpak is ondertussen weggeëbd. Nu is het niet het moment te debatteren én te argumenteren of politieke leiders sneller slimmere actie hadden kunnen ondernemen.
Regeringen verkeren in crisissituatie omdat de pandemie is uitgegroeid tot een economische ramp die ongekend is. Het voelt soms alsof we in een afgrond kijken.
Verplaatsing van energie
Eén manier om onze toekomst voor te stellen is dat de economie biljoenen euro’s zal verliezen en dat we hier nooit meer uit geraken. Een andere filter voor de toekomst is dat energie niet verdwijnt, maar verplaatst en van vorm verandert. Een groot deel van alles en iedereen zit ondertussen op slot. Dat betekent dat een enorme hoeveelheid energie de economie verlaat. Dat weten we zeker.
Wat minder duidelijk is, is waar die energie naartoe gaat. Een goede filter wellicht is te beseffen dat we in realtime een wereldwijd ‘collectief’ vormen om die gemeenschappelijke vijand – dat virus – te bestrijden. Die ervaring zorgt ervoor dat we snel handelen en nieuwe relaties & gewoontes vormen. Jaren van innovatie proppen we plotseling in enkele weken of maanden. We komen hier uit met VEEL extra kennis over de werking van onze systemen en ons eigen lichaam. En die energie wordt terug naar de economie gekanaliseerd.
“There are decades where nothing happens; and there are weeks where decades happen.” ―
De komende weken worden we allemaal op de proef gesteld. Maar als deze periode voorbij is, zullen we in alle opzichten veel slimmer zijn en meer doorzettingsvermogen hebben. De juiste vaardigheden gekoppeld aan goed denkvermogen…het kan ons snel weer op het juiste pad brengen.
Onze menselijke capaciteit ondergaat op dit ogenblik een grote upgrade. Het wordt afwachten hoe we later die energie terug in de economie pompen.
Menselijke geschiedenis bewijst dat we dit aankunnen
Het helpt bovendien om te beseffen dat de menselijke geschiedenis leest als een litanie van moeilijke tijden die telkens overwonnen werden. De griep-pandemie van 1918 (Spaanse griep) heeft naar schatting maar liefst 80 miljoen mensen gedood, maar werd onmiddellijk gevolgd door de roaring twenties. We klauwden onze weg uit de Grote Depressie en werden meegesleurd in de Tweede Wereldoorlog. Het einde van het Nazisme werd gevolgd door de grote naoorlogse economische expansie en een Baby Boom. De olieschok in de jaren 70, de Koude Oorlog, en de financiële crisis van 2008. Zoom je uit, is er altijd wel iets.
Daarom is er reden voor optimisme.
Je voelt ook bijna dat de mensheid verstandiger wordt. De slimste koppen in de wereld zijn aan het werk. Ideeën worden razendsnel gedeeld. Vertrouwen wordt opgebouwd. Nieuwe initiatieven en tools krijgen snel vorm.
Als mens zijn we enorm kwetsbaar voor bedreigingen die we niet met onze zintuigen kunnen waarnemen, waarvan er geen dopamine-feedback-lussen zijn, en die eerst langzaam en vervolgens razendsnel (een exponentiële curve) zijn. Coronavirus heeft het allemaal.
Toch is dit geen existentiële bedreiging. Het is een concrete bedreiging die we gaan bestrijden door collectieve inspanningen, wetenschap en innovatie. We weten al waar we mee te maken hebben tot op het niveau van onze DNA-sequentie.
De aanvankelijke paniek van COVID-19 was voorspelbaar en gerechtvaardigd. Een pandemie van een nieuw, exotisch en dodelijk virus is angstaanjagend. Het “voorzichtigheidsprincipe” is dan gewettigd. Er zijn echter tekenen van innovatie en collectieve inspanning waarmee uitdagingen uit het verleden werden geconfronteerd. Mensen schakelen een tandje terug, steken de handen uit de mouwen, worden creatief en beginnen samen te werken om het nieuwe virus het hoofd te bieden. Top-bedrijven zijn in gesprek om de productie van de broodnodige ventilatoren rond te krijgen. Een 3D-printerbedrijf in Italië heeft binnen 24 uur 100 levensreddende beademingskleppen ontworpen en geprint voor een ziekenhuis waarvan de voorraad uitgeput was. De biotechnologie- en farmaceutische industrie in de wereld heeft zijn collectieve krachten gericht op klinische studies, vaccinatieonderzoek en voorlopige behandelingsmethodes.
Bedrijven werken vanop afstand. Lokale overheden realiseren dingen waarvan we een aantal maanden geleden maar konden hopen. Scholen schakelen super snel naar afstandsonderwijs. Het lijkt alsof iedereen een snelle bijscholing ‘plantrekkerij van thuis uit’ krijgt. Supermarkten herorganiseren om veilig winkelen mogelijk te maken. Sommige energiebedrijven sluiten de stroom voor onbetaalde rekeningen niet af. We mobiliseren en helpen onze meest geïsoleerde buren. Gemeenschapsinitiatieven ontstaan. We zijn creatief en maken maskers. COVID-19 zet onze energie om in dadendrang.
Als de geschiedenis een leidraad mag zijn, wakkeren dit soort collectieve inspanningen, ontstaan uit donkere tijden, het latente innovatieve potentieel van de mensheid op. De pandemie van de pokken inspireerde Edward Jenner om vaccinatie uit te vinden. Het donkerste moment van de Tweede Wereldoorlog inspireerde het Manhattan Project. De Koude Oorlog bracht ons naar de maan. Deze keer zal het niet anders zijn.
Wat is het “nieuwe normaal” na dit alles?
Is dit de doorbraak van online onderwijs? Krijgen we betere technologie om thuis te werken? Gaan we weer meer vers en van thuis uit koken? Zijn de grote reizen naar het buitenland verleden tijd en gaan we weer dichter bij huis op vakantie? Is dit de dood van de handdruk of de knuffel? Introduceren we ook bij ons de Aziatische gewoonte om maskers te dragen als we verkouden zijn of koorts hebben? Gaan we voortaan allemaal constant en permanent ons immuunsysteem boosten door de juiste levensstijl-gewoontes aan te nemen? Verdwijnt China als belangrijkste speler voor de wereldwijde toeleveringsketen? Krijgen we weer meer gelokaliseerde industrieën die eerst lokale en nationale behoeftes inwilligen (lokale mondmaskers bijvoorbeeld)? Gaan heel wat bedrijf massaal mensen ontslaan omdat ze beseffen dat ze minder mensen nodig hebben? Zullen er minder groepsevenementen en conferenties zijn?
Het coronavirus doet ons even stilstaan.
“Modern man does not experience himself as a part of nature but as an outside force destined to dominate and conquer it. He even talks of a battle with nature, forgetting that, if he won the battle, he would find himself on the losing side.”
Ernest Schumacher, “Small is Beautiful: A Study of Economics as if People Mattered,” 1973
Zonder het te willen soms, beseffen we opnieuw onze rol in de wereld. Zoals plankton zijn virussen de kleinste dingetjes van de natuur. En toch zijn het die meest bescheiden wezens die de mensheid de komende jaren het meest zullen beïnvloeden. Kunnen we de motor van onze beschaving blijven draaien aan hetzelfde tempo en gebrek aan bewustzijn als toen we pakweg 50 jaar geleden begonnen met de hoogdagen van de globalisering? Gaat dit onzichtbare virus ons anders doen denken over onze rol in de natuur?
We zitten allemaal met vele vragen, waarop we ongetwijfeld in de komende jaren een antwoord krijgen.
Dit is zeker een moeilijke situatie. Maar we zullen deze periode verslaan door bottom up samen te werken en zelf in onze eigen gemeenschappen het goede voorbeeld te geven.
Ik zie de toekomst rooskleurig en ben hoopvol.
——
Lees ook mijn andere artikels over het coronavirus.
——
Een gezonde levensstijl is nu belangrijker dan ooit. Daarom bieden we onze beide keto-boeken aan met korting zolang onze jongens nog naar school gaan dit jaar! Met deze verlengde actie willen we graag ons eigen steentje bijdragen. Deze actie is geldig tot en met dinsdag 30 juni 2020.
Blijf je goed voeden, sporten en in de frisse lucht komen! 💪😷
Oef, Christophe eindelijk nog eens een artikel waar ik het
mee eens kan zijn !