Gisteren liep ik de 10km van Schoorl. Zoals exact één jaar eerder tijdens een familie-weekend.

Mijn tijden (12 februari 2017 vs 11 februari 2018) zijn nagenoeg identiek. Het grootste verschil is dat ik in 2017 (dat jaar in totaal 1.128 totaal aantal km getraind) nagenoeg het hele jaar *strikt in ketose was. In 2016 (dat jaar in totaal 1.602 totaal aantal km getraind) was ik gewoon ‘low carb’ maar heb ik dus veel méér getraind.

*Met nagenoeg strikt in ketose bedoel ik dat ik op een aantal (vakantie)dagen uitzondering na het hele jaar 2017 ketonen-waardes in bloed of adem had die voedingsketose aantoonden.

Mijn persoonlijke conclusie blijft dus zoals al uitgebreider besproken: ‘keto gaan’ is geen handicap qua prestaties voor de amateur-hardloper. Het grote voordeel is voor mij uiteraard dat ik geen suikerrijke drankjes of koolhydraten moét eten om op gelijkaardig niveau te presteren. De voorbije jaren ben ik er dus in geslaagd mijn afhankelijkheid ervoor af te bouwen. Het voelt ook gewoon heel natuurlijk aan uiteraard, en kost me totaal geen inspanning.

Wél blijf ik merken dat mijn hartslag ‘in inspanning’ hoger blijft dan in pakweg 2016 wanneer ik ‘low-carb’ maar niet ‘keto’ was. 

Zo liep ik in september 2016 héél diep de HavenRun aan gemiddeld 159 bpm gemiddelde hartslag (maximale hartslag was toen 178 bpm vs 195 bpm gisteren). Dat is toch 14 slagen gemiddeld trager dan gisteren; een enorm verschil. Vooral omdat ik dacht uit lectuur dat die periode van hogere hartslag beperkt zou blijven tot de eerste weken of pakweg maand na de start van keto.

Ook blijf ik tijdens het lopen het gevoel hebben dat ik bij een versnelling minder lang in het rood zou kunnen gaan indien gewenst.

Mogelijk significante variabelen tussen de twee geleverde prestaties:

• Mijn huidige basisconditie is minder goed omdat ik in 2017 véél minder liep dan in 2016. Het grote verschil in kilometers is wel vooral te wijten aan een loopstop van 2.5 maand na mijn Riga-marathon in mei. Sindsdien heb ik niet enorm veel minder gelopen, en heb ik hetzelfde wekelijkse voetbal-ritme. Maar door die rustperiode ben ik misschien nooit meer op hetzelfde niveau geraakt.
• Vorige keer had ik op de middag nog geluncht. Nu had ik enkel stevig ontbeten (vooral eieren, kaas, hotel-yoghurt met granola en veel koffie). Tijdens het lopen begon ik na een vijftal kilometer honger te krijgen. Dat zou een impact kunnen geven op mijn hartslag. Anderzijds merk ik al langer sinds ‘strikt keto’ een toegenomen hartslag.

Hypotheses (waarvoor ik niet veel wetenschappelijke data vind) voor verhoogde hartslag:

• Langdurige ketose verhoogt het sympathische zenuwstelsel, waardoor de hartslag stijgt.
• Dr. Andrew Coggan Ph.D: “Eén van de negatieve gevolgen van onvoldoende inname van koolhydraten is een verlaging van het plasmavolume, wat leidt tot verlaging van de cardiale vuldruk, en dus een verminderd slagvolume. Je lichaam probeert dit te compenseren door de hartslag te verhogen, maar het hartminuutvolume blijft verlaagd, waardoor méér bloed uw lever / nieren / darmen verlaat richting getrainde spier. De doorbloeding van de huid dreigt ook te verminderen, waardoor de inspanningscapaciteit kan worden aangetast.” (Bron)
• Ik drink nog altijd te veel koffie én te weinig water voor het aantal (weinige) koolhydraten die ik eet.
• Ik ben gewoon niet in dezelfde vorm als in september 2016 bijvoorbeeld, en compenseer het zelf wat ‘op karakter’ (hoewel ik me super fit voél en snel recupereer).

Peter Defty opperde ooit tijdens een gesprek met Brad Kearns dat wanneer je keto-aangepast bent je cardiovasculaire systeem betere prestaties kan leveren en je dus je MAF-waardes met 10 tot zelfs 20 hartslagen zou kunnen verhogen.