Wat velen aanvankelijk niet begrijpen, is dat het echt niet om keto, ketose of het ketogeen dieet draait.

Het draait om insuline. Mensen die 100 jaar worden (centenarians), slagen er bijna allemaal (ongewild) in om hun insuline laag te houden. Dat lijkt toch de hypothese en mogelijke conclusie van een aantal wetenschappelijke papers zoals die van Claudio Fanceschi.

Doe je dat niet, krijg je één van de vele mogelijke chronische ziektes. Insuline laag houden kan je ook door vrij veel koolhydraten (zie mijn keto koolhydraat-piramide) te eten. Alleen is dat voor de meesten in onze samenleving een risicovolle strategie.

Mij heeft het jaren gekost om te optimaliseren en nog moet ik wellicht (doorbraak in onze samenleving zal er zijn als er ‘home insuline devices’ op de markt komen) best voorzichtig zijn.

Indien ik elke dag zou gaan jagen* 😉, en niet constant achter een laptop zou zitten, kon ik het me wellicht permitteren om massaal veel bananen, peren, en ’s morgens brood te blijven eten. De realiteit is echter dat ondanks sporadische sportinspanningen ik vrij sedentair ben. Zoals wellicht zo goed als iedereen in onze samenleving. En dus is koolhydraatrijker gewoon geen optie.

Keto eten en leven is daarom de ideale tool voor het doel; een kwaliteitsvol leven. 😀

*Jagen als metafoor voor ‘constant actief zijn’ of in ieder geval een levensstijl die ervoor zorgt dat insuline gewoon zijn normale werk doet en je niet richting insuline-resistentie evolueert. Zoals bij tribale bevolkingen (de Kitavans bijvoorbeeld in Papoea Nieuw Guinea) die best veel fruit, zetmeel-producten (zoals zoete patat etc) eten, maar waarvan we weten dat ze heel lage insuline-niveaus hadden.