Toch hebben we de neiging om het moeilijkste tot het laatste moment uit te stellen. Uitstelgedrag kan urgentie creëren, maar tegen welke prijs? De stress van de grote taak zal op een bepaald ogenblik waardevolle hersencapaciteit innemen. Het creëert een soort van momentum totdat je het eindelijk niet meer kunt verdragen.

Het dwingt je om de kleine zaken die mini-overwinningen konden zijn over het hoofd te zien. Je gaat die dingen dan negeren. En zo ga je snel de verkeerde richting uit.

Je taak krijgt een andere dimensie. Iets wat kunst had kunnen zijn, wordt opeens wiskunde. Aaargh! Je begint de resterende minuten te tellen en te delen door de hoeveelheid werk die je nog hebt.

Het zorgt voor strrrrrrresssss!

Waarom stellen we toch altijd alles uit?

Omdat we de vaardigheid missen die we onder de koude douche leren: mentale onderdrukking. De mogelijkheid om jezelf te laten doen wat gedaan moet worden, ook als we dat niet willen.

Het is waar Steven Pressfield (zie mijn artikel over de heldenreis) het over heeft als hij zegt dat hij niet wacht tot de muze komt opdagen. Hij zit elke ochtend om 9:00 uur in zijn stoel en begint te schrijven. Als de muze besluit te komen, weet die hem te vinden.

Of in de woorden van een generaal: “Accepteer de uitdagingen zodat je de opwinding van de overwinning voelt.”

(1) Leer om nee te zeggen

Ik las ooit een interview van een sportpsycholoog van top-atleten. Zijn advies naar de Lukaku’s van deze wereld was op een groot stuk papier het woord “NEE!” in blokletters te schrijven. Het idee erachter was dit een prominente plek te geven. Bijvoorbeeld in de buurt van je laptop. Om hen eraan te herinneren maximaal vaak “Nee!” te zeggen. Afleidingen zijn enorm in onze samenleving, zeker voor succesvolle mensen.

Dat is voor mij ook altijd goed advies. Probeer het eens. Leg het naast dat velletje papier met je missie erop. Zo ga je je ’s morgens en na de lunch – wanneer je je e-mails bekijkt – best gewapend voelen om de meeste ervan te negeren. Beantwoord alleen de zaken die het belangrijkst of dringendste zijn. Alle andere kan je met een (beleefde) nee beantwoorden. Zeker die berichtjes die eisen stellen aan je tijd en je energie zouden kosten die je missie niet dienen.

“Nee, ik ben niet geïnteresseerd.”
“Nee, ik kan niet aanwezig zijn.”
“Nee, ik ben niet beschikbaar.”
“Nee, dat doe ik niet.”

Hoe meer je nee zegt via e-mail, hoe effectiever je zal zijn. Het gaat het je vervolgens ook makkelijker maken om tegen andere dingen nee te zeggen: nee tegen twijfel, nee tegen angst, nee tegen uitstelgedrag. . . . en dus ook vooral nee tegen afleiding.

(2) Blokkeer afleidingen

Kijk eens naar sporters in de aanloop van een wedstrijd. Ze stappen uit de bus. Asociaal, zo lijkt het. Strak in het pak, koptelefoon op, volledig gefocust. Rechtstreeks op weg naar de kleedkamer. Ze doen dit niet alleen omdat het deel uitmaakt van hun dagelijkse routine, maar ook omdat ze het zich niet kunnen veroorloven om afgeleid te worden. Mensen die ze herkennen. Fans die graag een foto willen. Dat gedoe is voor na de wedstrijd. Nu willen ze kunnen presteren. En dat vraagt voorbereiding.

Door op routine beroep te doen en alle afleidingen te blokkeren, bestrijden topsporters momentum killers zodat ze zich kunnen concentreren op de belangrijkste taak: aan het werk gaan en de klus klaren. Effectief zijn.

Een aantal zaken. Investeer in een dure headset met ruisonderdrukking wanneer je productiever wil zijn op je werk. Ok, misschien niet écht dat.

Wel dat het slim is om alle soorten meldingen uit te schakelen op de juiste momenten. Wanneer ik mensen coach hoor ik vaak dat ze geen tijd hebben om te sporten. Best mogelijk. Geen tijd is toch vooral geen prioriteit.

De essentiële vraag is: zijn we wel productief wanneer we productief moeten zijn? Zo creëer je tijd.  Heel wat berichten en notificaties zijn een aanslag op je effectiviteit. Dat kiezeltje in je schoen. Erger nog eigenlijk want ze worden verpakt in interessante geluiden, stuiterende pictogrammen, en allerlei verslavende dopamine-triggers die zijn ontworpen om je aandacht te trekken.

Heb je de “Social Dilemma” gezien op Netflix? Zeker kijken. Doet denken.

De waarde van je aandacht en tijd

Je aandacht is kostbaar. Aandacht is tijd. En dat is het meest schaarse en waardevolle in je leven. Bewaak het dus goed. Er zijn veel mooie apps die dingen van je computer kunnen blokkeren, maar ik ga gewoon ouderwets. Onder het motto: als ik niet de wilskracht heb om mijn eigen afleiding te blokkeren, ik wellicht ook niet de wilskracht heb om te schrijven. Of andere dingen te doen die me voldoening geven, zoals lezen, sporten of koken.

Ken je persoonlijke missie. Weet waarom je doet wat je doet. Als je het niet kan onthouden, houd je het best in een dagboekje bij.

Zorg dat je missie en je doelstellingen voor de dag altijd bij jou zijn. Zodra je je missie hebt uitgezocht, schrijf je het op en plaats je het ergens waar je het kunt zien. Klaar!

Werk effectief. Wanneer het tijd is om er tegenaan te gaan, overloop dan je ochtend-e-mails en vertel iedereen dat je niet beschikbaar ben. Zet je mobiele telefoon uit. Ga naar je veilige telefoonloze locatie. Ga naar een plek in of uit je huis waar je je kan concentreren zonder afleiding. Als je daar eenmaal bent, doe dan wat je moet doen om afleiding te minimaliseren en ga aan de slag met wat het belangrijkste doel van de dag is.

Nieuwe routines, nieuwe afleidingen

De voorbije jaren waren voor ons avontuurlijke en uitdagend, maar met momenten ook zwaar en verwarrend. Nieuw land. Nieuwe cultuur. Nieuwe routines. Nieuwe taken. Nieuwe vrienden. Nieuwe (thuis)scholen. Nieuwe talen te leren. Nieuwe afleidingen. Dat geeft soms frustratie want je moet opnieuw anders leren leven. En heel wat zaken kan je niet plannen.

Toch zijn we erin geslaagd in die periode een programma te finaliseren, de jongens bijna anderhalf jaar te homeschoolen en een guesthouse in Kaapverdië met succes te laten draaien. Ondertussen werkt Sofie ook nog voor een lokaal vastgoedbedrijf en help ik een nieuw bedrijf op te starten.

Wat ik in het proces heb moeten leren, is dat ik me vooral niet mag laten overweldigen. Succes behaal je door kleine dingen dagelijks te doen. Dat geldt voor voeding, voor sport, bij de opvoeding en de scholing van je kinderen, maar zeker ook in je werkproductiviteit.

Besteed meteen een klein beetje tijd aan je moeilijkste taak. ’s Morgens vroeg meteen aan een boek of programma werken was lang onze kikker.

Uiteindelijk is dat de enige manier om op het einde van de dag aan ons (symbolische) strand te kunnen liggen. Dat wil iedereen toch, niet? 

Laat hieronder zeker weten wat jouw kikker is in je leven?