In every walk with nature, one receives far more than he seeks.
— JOHN MUIR
Laten we dit nieuwe jaar starten door te verwijzen naar natuur. Niet over een geiten wollen sokken natuur. Wél over de natuur die we geneigd zijn te vergeten of als vanzelfsprekend beschouwen. Aanleiding van mijn hernieuwde aandacht was dit krantenartikel van The Guardian met als titel “Food myths busted: dairy, salt and steak may be good for you after all”. Normaal probeer ik dit soort media-artikels met controversiële titels te mijden als de pest, maar het perspectief en vooral deze quote trokken mijn aandacht:
“Is mother nature a psychopath? Why would she design foods to shorten the lifespan of the human race?”
“Zouden ze het door hebben?” was mijn eerste reactie. Zelf hebben we het begin van het nieuwe jaar doorgebracht in diepe ravijnen en tropische valleien.

Een gezonde levensstijl is terug gaan eten en leven in lijn met wat de natuur van rationele personen verwacht. De moderne wetenschappelijke saus bevestigt dit alles gewoon.
Over het voedingsaspect heb ik al vaker gesproken. In dit artikel wil ik het eerder hebben over de frequente noodzaak persoonlijk aanwezig te zijn in de natuur.
Onze natuurlijke wereld is namelijk niet alleen de bron van het voedsel dat we eten. En van het water dat we drinken. Of van de lucht die we inademen. Niet te vergeten ook: de natuur als basis-grondstof in de producten die we consumeren. Graaf je een beetje dieper, dan vind je snel sterke aanwijzingen dat blootstelling aan de natuur onze fysieke en mentale gezondheid op verschillende belangrijke manieren ten goede komt. De natuur kan ziektes doen ontsporen vooraleer die de kans krijgen zich te ontwikkelen. Zelf heb ik hier al over geschreven in een aardingscontext.
Verbondenheid met de natuurlijke wereld
De mens is als hoog geëvolueerde soort onlosmakelijk verbonden met die natuurlijke wereld. En door ons lichaam regelmatig in lijn met ons ‘ontwerp’ te bewegen, worden we ook een verlengstuk van de natuur. Is er iets dat méér voldoening biedt dan jezelf uit te drukken op de meest complete, authentieke en natuurlijke manier mogelijk? En waar kunnen we ons lichaam beter gebruiken en verzorgen dan in de omgeving waarin we zijn geëvolueerd? Onderzoekers begrijpen best veel over wat er fysiologisch met ons gebeurt als we bewegen. Heel wat minder kennen we over de ontastbare, kwalitatieve voordelen van het bewegen en gewoon buiten zijn. Ja, dat bijna doelloze maar o zo belangrijke buiten zijn.
Bergbeklimmen, rotsklimmen, zwemmen, lopen en tot op een bepaalde hoogte ook skiën en surfen… Dit soort activiteiten draait rond hetzelfde basisdoel: je efficiënt en gracieus bewegen over het uitdagende terrein dat voor je ligt. Terwijl we bijgestaan worden door weinig meer dan het lichaam en de geest waarmee we zijn geboren.
Een epidemie van e-apparaten
Plaats daartegenover een andere trend. Die van de binnenshuis apparaten. Het gemiddeld aantal uren per dag dat mensen in huis op digitale apparaten doorbrengen, lijkt alleen maar toe te nemen. Onze tijd buitenshuis – en vooral in de natuur – neemt af. Kinderen en ‘screenagers’ zijn bijzonder kwetsbaar voor een fysiek weinig veeleisende maar aandacht-rovende levensstijl binnenshuis.
In grote lijnen zijn we getuige van wat Richard Louv (auteur van “Last Child in the Woods”) het natuurtekort-syndroom ( ‘nature deficit disorder’) heeft genoemd.
Die gewoonte om binnen te blijven is het voorbije anderhalf jaar jammer genoeg alleen maar toegenomen én zelfs toegejuicht. Ondanks de vaststelling dat dit – samen met slechte voeding en gebrek aan fysieke activiteiten – alleen maar verder bijdraagt tot zwaarlijvigheid, hoge bloeddruk, diabetes type 2, hartaandoeningen, depressie en veel andere ziekten. Persoonlijk speelde onze eigen beslissing om van natuur-context te veranderen hierin een grote rol. Al merken we dat zelfs in landen zoals Kaapverdië met veel ‘puur natuur’ de lokroep van het binnen zitten bij sommigen ongemeen groot blijft.
Optimaliseer je eigen keto leven
Neem deel aan ons nieuwe online programma “Keto Optimalisatie”: 25 dagen kennis en verdieping.
Zelfopgelegd huisarrest
Kinderen lijken tegenwoordig steeds vaker onder zelfopgelegd – of door ouders gestuurd – huisarrest te staan. Uit een onderzoek van Frances Kuo bleek dat kinderen die zich bezighouden met buitenactiviteiten in de natuur significant minder symptomen van ADHD vertonen dan kinderen die actief zijn in andere omgevingen. Deze bevindingen waren consistent voor leeftijds-, geslachts- en inkomensgroepen, evenals voor geografische regio’s en diagnoses. (Bron) Aanverwant onderzoek heeft aangetoond dat kinderen met ADHD zich beter concentreren op taken na slechts twintig minuten buitenshuis. Buiten spelen in natuurlijke omgevingen bevordert ook de relatie tussen kinderen en zorgt voor betere samenwerking, communicatieve vaardigheden en creativiteit. De mentale gezondheidsvoordelen van tijd doorgebracht in de natuur kunnen zelfs de fysieke voordelen overtreffen.
De herstellende waarde van de natuur
Andere experimenten toonden dan weer de brede herstellende waarde van de natuur op het gebied van cognitief functioneren aan. (Bron) “De natuur, die vol zit met intrigerende prikkels”, was een van de conclusies, “die onze aandacht op een bescheiden bottom-up manier grijpt, waardoor top-down gerichte aandachtsvaardigheden de kans krijgen om zich opnieuw op te laden”.
Het is iets dat we alle vier zelf de laatste anderhalve jaar goed merken wanneer we ons opnieuw in een stedelijke omgeving begeven. Altijd maar weer prikkels. Constant top-down aandacht. Op je hoede om niet aangereden te worden. Rondkijkend of alles wel veilig is. De frustraties van het file-rijden. Uiteindelijk putten die zaken onze cognitieve functies uit in plaats van ze te herstellen.
In een andere studie werd bevestigd dat blootstelling aan de natuur ons vermogen kan aanvullen om de aandacht op een specifieke taak te richten. Zesenvijftig vrouwen (die nog nooit eerder hadden gewandeld) werden zo vier dagen lang naar een afgelegen gebied gestuurd, losgekoppeld van media en technologie. Vóór hun wandeling werden ze getest op creatieve probleemoplossende taken die gebaseerd zijn op cognitieve vaardigheden van een hogere orde. Vier dagen later – terwijl ze nog in de natuur waren – werden ze opnieuw getest. Hun prestaties verbeterden met 50 procent.
Een voorschrift met eindeloos gratis verlengingen
De voordelen zijn al snel duidelijk voor elke natuurliefhebber. En hoewel dat natuurtekort-syndroom natuurlijk geen erkend medische term is, toch hoop ik dat het steeds bredere bekendheid krijgt. Want het spreekt voor zich dat heel wat fysieke, mentale en emotionele symptomen enorm gelinkt zijn aan een isolatie met de natuurlijke wereld en gebrek aan blootstelling aan zonlicht.
In tijden van snel toegekende quarantaines en opgelegde isolatie kan zo’n natuurminnende boodschap hopelijk enkel op positief gemompel rekenen.
Bezoek ons “Keto Guesthouse” in Mindelo, Kaapverdië.
Een uniek guesthouse in hartje Mindelo, São Vicente, eiland op Kaapverdië dat een thuisgevoel, een dagvers lokaal ontbijt en een gezonde levensstijl combineert.