Sorry veganisten, mensen zijn carnivoren.
Net als bij een high-performance voertuig, zijn we ontworpen om specifieke brandstof op de juiste manier te laten werken.
Die brandstof is rood vlees.
En dit is belangrijk, want hoe meer in lijn onze voeding is bij datgene waarvoor we evolutionair zijn aangepast, hoe gezonder we zullen zijn.
Jager-plukkers werden niet werden gehersenspoeld door rampzalige voedingsaanbevelingen. Hierdoor aten ze wat ze moesten eten: rood vlees. Ze waren daardoor opmerkelijk gezond.
Studies van de overgebleven jagersverenigingen in de jaren 1900 “lieten zien dat ze over het algemeen vrij zijn van de tekenen en symptomen van hart- en vaatziekten en andere zogenaamde ziektes van de menselijke beschaving.” [*]
Tijdelijke conclusie: mensen zijn carnivoren en het eten van méér vlees zal je gezondheid verbeteren.
Wat is een carnivoor?
Ten eerste, wat is een carnivoor? Er zijn twee soorten:
Hyper Carnivoor: dier dat meer dan 70% calorieën uit dierlijk voedsel verkrijgt
Verplicht Carnivoor: dier dat essentiële voedingsstoffen uit dierlijk voedsel nodig heeft om te overleven
Mensen zijn beide. Zonder consistente toegang tot dierlijk voedsel is het onwaarschijnlijk dat we ons zouden hebben ontwikkeld tot de dominante, bloggende, facebook-verslaafde en zeer sociale primaten die we vandaag zijn [*]. En nu hebben we die voedingsstoffen nodig.
Herbivoor-voorouders en het vetrijke dieet
Mensen – het geslacht Homo – evolueerden van dieren die aanzienlijke hoeveelheden plantaardig voedsel consumeerden. [*]. Onze voorouders en de voeding van de vroege mensapen bestonden grotendeels uit vezelachtige planten [*].
Veel mensen geloven ten onrechte dat we ook herbivoren zijn, omdat we van deze wezens zijn geëvolueerd.
In 1997 bestudeerden een aantal onderzoekers het dieet van gorilla’s om onze voedingsbehoeften beter te begrijpen [*].
Gorilla’s, een herbivoorsoort, consumeren een macronutriënt-profiel dat, naar de nominale waarde, eruit ziet dat het grotendeels uit eiwitten en koolhydraten bestaat.
Wanneer je rekening houdt met de vezelvertering, krijg je een heel ander beeld.
Van elke 100 gram plantaardige stoffen die gorilla’s consumeren, is ongeveer 74 gram vezels.
Gorilla’s hebben grote blinde darmen en dikke darmen, waarin bacteriën zitten die de vezels fermenteren tot vetzuren met een korte keten.
Wanneer je rekening houdt met dit fermentatieproces, blijken gorilla’s feitelijk 60-70% van hun energie uit vet te halen.
Koeien en andere grazende dieren hebben allemaal een spijsverteringssysteem dat een vergelijkbare methode gebruikt.
Volgens Dr. Barry Groves halen vee, schapen, geiten, ijsberen en leeuwen in feite allemaal het grootste deel van hun energie uit vet, ondanks hun verschillen in inname via de voeding [*].
De bacteriën die in het micro-darmkanaal van deze dieren verblijven, kunnen weliswaar een dieet met veel koolhydraten eten. Maar het dier krijgt zijn energie van het vet dat de bacteriën uit vezels produceren.
Zijn mensen carnivoren? Hoe mensen anders zijn.
De onderscheidende factor tussen mensen en onze primaat-voorouders is onze hersengrootte.
Tussen +/- 6 miljoen en 2,5 miljoen jaar geleden was onze hersengrootte redelijk constant. Sindsdien is die verviervoudigd. [*]
Volgens Viljammur Stefansson in ‘The Fat of the Land’ veranderden bosgebieden ongeveer 2 miljoen jaar geleden in droge prairies door klimaatverandering.
Het pre-mensachtige dieet van fruit en zaden zou niet langer volstaan. De koelere graslanden maakten plantaardig voedsel moeilijker te verkrijgen vanwege hun seizoensgebondenheid [*]
Sommige pre-hominiden begonnen gewoon plantenvoeding van mindere kwaliteit te eten. Om eerlijk te zijn, dit was de gemakkelijkere aanpak en we hebben nog steeds de neiging de weg van de minste weerstand op te zoeken. Ieder van ons kiest soms makkelijk, lage kwaliteitsvoeding op momenten dat we te lui zijn om boodschappen te doen.
Maar fossiel bewijs toont aan dat 1,2 miljoen jaar geleden die voorouders van ons uitstierven [*].
Andere meer ondernemende mensachtigen vonden nieuwe manieren om te overleven en om voldoende energie te verkrijgen.
Deze meer ondernemende mensen begonnen te jagen en op zoek te gaan naar dierlijke producten met meer energie in.
“Increasing the consumption of animal foods could have allowed hominins to increase their body size without losing mobility, agility, or sociality” [*]
Hun hersenen begonnen te groeien. In deze periode van ~ 1 miljoen tot 500.000 jaar geleden vond een substantieel deel van de groei van ons brein plaats [*].
Maar onze hersenen zijn buitengewoon energie-intensief. Ze nemen slechts 2% van ons lichaamsgewicht in, maar verbruiken 20% van onze energie in rust. Merk trouwens ook het volgende op:
With some evolutionary irony, the past 10,000 years of human existence actually shrank our brains. Limited nutrition in agricultural populations may have been an important driver of this trend. Industrial societies in the past 100 years, however, have seen brain size rebound, as childhood nutrition increased and disease declined. Although the past does not predict future evolution, a greater integration with technology and genetic engineering may catapult the human brain into the unknown.
Volgens antropologen Leslie C. Aiello en Peter Wheeler moesten we, om voldoende energie te geven om ons brein te laten groeien, iets anders opgeven. [*]
We verruilden de omvang van onze dikke darm en ons vermogen om vezels tot vet te vergisten om onze hersengrootte te vergroten. Dit gaf onze hersenen de nodige energie om te groeien.
“In this regard, hominids, like felines, have experienced a reduction in gut size and metabolic activity along with a concurrent expansion of brain size and metabolic activity as they included more and more energy-dense animal food into their diets [*]
Ons spijsverteringsstelsel onderging ook een aanpassing en lijkt meer op dat van een wolf dan dat van onze herbivoor-voorouders.
We zijn niet langer aangepast om aanzienlijke hoeveelheden vezelachtige groenten en zetmeelhoudende koolhydraten te verteren. Dat is een grote reden waarom zoveel mensen een lekkende darm en de daarmee samenhangende gezondheidsproblemen hebben.
Mensen hebben dierlijke voeding nodig voor energie
We begonnen meer energie nodig te hebben om onze steeds grotere hersenen te voeden.
Die energie konden niet langer uit vezels halen omdat we het niet tot vet konden vergisten. Onze kleinere dikke darm heeft ons dit belet.
Tijdens onze evolutionaire reis tot de sapiens die we vandaag zijn, groeiden hier en daar wat planten. Maar de meesten waren extreem vezelachtig en we konden de vezel niet omzetten in vet voor energie.
Om het nog erger te maken, waren er ongeveer 500.000 jaar ijstijd waarin planten niet constant groeiden en we nog geen vuur hadden uitgevonden [*].
We hadden een consistente energiebron nodig, die plantaardig voedsel niet leveren zonder vuur en een grote dikke darm.
De meest beschikbare energiebron waren gigantische dieren – megafauna – die op dat moment leefden. Het vet van deze dieren voldeed aan onze energiebehoeften, zonder koolhydraten, vezelrijke groenten en te dure smoothies tot onze beschikking.
Productiviteitshacks zijn niet alleen een modern fenomeen. Jagers-plukkers hadden de neiging om meer van het voedsel te eten dat een hogere opbrengst aan calorieën opleverde dan de tijd die nodig was om het voedsel te verkrijgen.
Onderstaande tabel toont de energieopbrengst van de verschillende beschikbare voedingsmiddelen. Zoals je kunt zien, zijn de top 8 allemaal dieren [*].
Vreemd genoeg waren ze in staat om dit allemaal te bereiken zonder amfetamines. Ze werden instinctief aangetrokken door voedsel met hogere energie.
Pijnboompitten leverden bijvoorbeeld minder energie dan een konijn en duurde vaak langer om te verkrijgen. Het was een totale tijdsverspilling om er naar op zoek te gaan.
Zonder de energie en voedingsstoffen van deze vette, gigantische dieren, hadden onze hersenen nooit vier keer in grootte kunnen groeien.
