Tien jaar geleden ging ik af en toe naar de fitness. Door mijn scoliose had ik vaak rugpijn en ik wist dat het me goed deed.

Herinner me nog altijd dat ik tijdens één van die sessies op de middag aangesproken werd door een fitness coach, met de opmerking dat ik ‘maar passief’ was. ‘Ik weet het’, zei ik, ‘heb net gegeten maar heb geen energie om meer te doen dan wat lopen op de loopband en dit soort gewichten’.

In die tijd had ik nog geen kinderen. En was de fitness vooral de loopband.

Fast forward ongeveer tien jaar. Heb al lang geen rugpijn meer. Lopen heeft een vitamine D focus gekregen.

Ons ochtendprogramma is net achter de rug: kinderen van eten voorzien, aankleden lunchbox klaarmaken, naar school brengen. Al een paar maanden probeer ik af en toe meteen aansluitend te gaan fitnessen. Zelf heb ik nog niet gegeten. Geen voeding, wel véél energie. Maximum 30 minuten. De gewichten die ik kan tillen waren nooit zo hoog.

Ouder worden hoeft niet minder fit te betekenen…