Onze nieuwsbrief gisteren was volledig gewijd aan de antropologische kijk op voeding. Onrechtstreeks maakten we zo opnieuw de case om – zoals we al sinds de start doen – dierlijke voeding voldoende plek te geven in je voedingsgewoontes.
Sofie en ik hadden op voorhand gegokt dat dit soort mails uitsturen ons wellicht méér uitschrijvingen en méér feedback zou kunnen opleveren.
Uiteindelijk viel dit best mee. Zo controversieel was het wellicht toch niet. Deze feedback van een yogaleraar viel wel op.
Deze onderzoeken zijn gebaseerd op de mens die op jacht moest naar zijn eten. Dat is iets wat niet meer nodig is. De tijd van op jacht gaan en energie verbruiken is anders dan de manier aan hoe we nu aan onze voeding komen. Onze lust is nu groter waarbij wij mensen het nodig vinden om het welzijn van de dieren op het spel te zetten. Ik zou jullie willen aanraden ook naar andere documentaires te verwijzen zoals: Game Changers, Netflix met recentelijk onderzoeken in de wereld van nu. Dan geef je eerlijke en transparant advies en kunnen mensen zelf oordelen. De koolhydraten en suikers zijn de vijand daar hoef je geen vlees voor in de plaats te nemen.
Yogaleraar
Ik snap het wel. Vlees eten is controversieel. Ontzettend veel zaken in onze maatschappij worden de laatste jaren op de helling gezet. Om uiteenlopende redenen. Soms terecht, soms minder terecht.
Allemaal hebben we onze lenzen
Iedereen kijkt met zijn eigen lenzen.

Ieder zijn eigen waarheid..
Wat is het perspectief waarmee ik ernaar kijk?
Ooit las ik een interessant stukje uit het boek van Stephen Covey ‘The 7 Habits of Highly Effective People’. In dat boek vertelt Covey het verhaal over zijn metrorit op een ochtend in New York. Mensen zaten stil; sommige lazen kranten, sommige waren in gedachten verzonken, sommige hadden hun ogen gesloten. Plotseling loopt een man de trein op met een paar zeer onbeheerste kinderen. De kinderen schreeuwden, renden rond en stoorden andere mensen in de metro. Het meest verrassende was dat de man niets deed en het gewoon negeerde.
Covey vond deze man erg onbeleefd en besloot uiteindelijk hem te confronteren met de vraag of hij zijn kinderen alsjeblieft onder controle wilde houden. De man keek op alsof hij voor de eerste keer tot bewustzijn over de situatie was gekomen. Hij zei zachtjes: “Oh, je hebt gelijk. Ik denk dat ik er iets aan moet doen. We kwamen net uit het ziekenhuis, waar hun moeder ongeveer een uur geleden stierf. Ik weet niet wat ik moet denken, en ik denk dat ze ook niet weten hoe ze ermee moeten omgaan.” Plots veranderde het perspectief van Covey. In plaats van boos te zijn kreeg hij sympathie.
Zo voel ik me soms de laatste jaren als mensen vlees bannen uit hun leven. Vroeger vond ik het dwaas. Dan was er een tijd dat ik vooral boos was. Nu variëren mijn gevoelens. Soms lijkt het me een slimme detox wanneer je slechte kwaliteit vervangt door cleane groenten en fruit. Soms vind ik het onterecht ideologisch of ongeïnformeerd.
Wat ik wel zeker weet is dat ons denken slechts zo goed is als het model dat we in ons eigen hoofd bouwen. Als de aannames die we vasthouden niet nauwkeurig zijn, zal het model in ons hoofd de wereld ook niet nauwkeurig weergeven. Een van de krachtigste tools die je als ketoman of -vrouw kan hebben, is een systematisch proces om eigen aannames in twijfel te trekken. Dat geldt zo voor je eigen waardes als voor de dingen die je in je mond steekt.
Evalueer informatie en test het zelf uit
Rood vlees beperken? Erythritol goed of slecht? Fruitontbijt of niet? Koffie of geen koffie? Gaan ze nu niet té ver bij ketohuis om ook havermout in twijfel te trekken?
Bekijk de informatie
Het kan totaal geen kwaad je aannames regelmatig te herzien. Telkens wanneer ik ergens op vastloop, vraag ik me af: ‘Maak ik mezelf niets wijs? Welke aannames breng ik naar de situatie? Wat neem ik aan dat waar is?’
Voor mij was keto vanaf de start een gok. Een beredeneerde gok weliswaar, maar wel een gok. Ondertussen ben ik vrij zeker dat keto op zijn minst de juiste richting is.
Ik ga mijn eigen lens blijven delen. Hopelijk rijd ik mezelf niet vast in mijn eigen dagelijkse waarheid.